Tkanina na odzież roboczą: kiedy warto użyć tkanin poliestrowych?

Przez wiele dziesięcioleci podstawowym surowcem do produkcji ubrań roboczych były tkaniny bawełniane. Obecnie materiał na odzież roboczą może być syntetyczny lub mieszany – poliestrowy, poliestrowo-bawełniany i bawełniano-poliestrowy. Zmiana nie jest przypadkowa: tworzywa sztuczne są tanie i mają wiele zalet niedostępnych surowcom naturalnym. Kiedy warto użyć tkanin syntetycznych do szycia odzieży roboczej?

Odzież robocza i zawodowa jest niezbędna w wielu przedsiębiorstwach, przy wykonywaniu bardzo licznych zadań związanych z wykonywana profesją. To, która tkanina na odzież roboczą okaże się optymalna, zależy w głównej mierze od charakteru wykonywanych zadań. Inne tkaniny sprawdzą się przy szyciu odzieży medycznej, a inne w przypadku prac budowlanych w plenerze.

Kiedy wynaleziono odzież roboczą?

Odzież robocza pojawiła się wraz z rozwojem industrializacji i wykształceniem się warstwy społecznej nazywanej wielkomiejskim proletariatem. Przed drugą rewolucją przemysłową, przed nastaniem wieku pary i elektryczności, bardzo szeroko używana była odzież zawodowa. Natomiast odzież sensu stricto robocza, czyli ubrania szyte specjalnie do wykonywania określonej pracy, były stosowane bardzo wąsko, ograniczały się do wybranych specjalności, np. rzeźników czy kowali. Jeszcze w początkach XX w. robotnicy przychodzili do pracy we własnych ubraniach, które nie różniły się w sposób istotny od odzieży casualowej. Gdy odzież codzienna traciła świeży, efektowny wygląd, stawała się odzieżą do pracy.

Od połowy XX w. odzież robocza stała się przedmiotem regulacji prawnych. Przy niektórych pracach dostarczenie odpowiednich ubrań jest obowiązkiem pracodawcy. Poza spełnianiem funkcji ochronnych ubranie robocze jest świetnym sposobem identyfikacji pracowników i promocji logo firmy. Może być też rodzajem uniformu, który staje się ważnym elementem identyfikacji wizualnej firmy.

Jakie tkaniny nadają się do szycia odzieży roboczej?

Tkaniny bawełniane już dawno utraciły dominującą pozycję wśród materiałów stosowanych do szycia odzieży roboczej. Obecnie równie popularne, a w niektórych branżach niemal wyłącznie stosowane, są tkaniny syntetyczne lub mieszanki włókien sztucznych i naturalnych. Oto najpopularniejsze rodzaje tkanin przeznaczonych do szycia odzieży zawodowej i roboczej:

tkaniny bawełniane – włókna bawełniane mają bardzo dobre właściwości termoizolacyjne, są przyjemne w dotyku, odporne na substancje o silnym odczynie zasadowym (alkalia) – bardzo ważną właściwością bawełny jest to, że wykonane z niej tkaniny nie elektryzują się i są silnie higroskopijne,
tkaniny poliestrowo-bawełniane – połączenie 65% poliestru i 35% bawełny pozwoliło stworzyć materiał, który od wielu dekad jest cenionym surowcem do szycia odzieży zawodowej: przede wszystkim dla branży medycznej oraz uniformów dla przemysłu spożywczego i branży HoReCa – tkaniny poliestrowo-bawełniane są łatwe w utrzymaniu czystości: można je prać w pralkach automatycznych w temperaturze około 60°C,
tkaniny bawełniano-poliestrowe – tkaniny z zawartością bawełny od 40 do 80% bardzo dobrze nadają się do szycia letnich wersji ubrań roboczych i zawodowych, przeznaczonych do wykonywania prac, przy których nie powstają duże ilości zanieczyszczeń (są bardziej podatne na zabrudzenia od tkanin z większą zawartością poliestru),
tkaniny poliestrowe – wielką zaletą poliestru jest cena: to najtańsze dostępne na rynku włókno syntetyczne, które jest odporne na przecieranie, w bardzo niewielkim stopniu pochłania wilgoć, a ponadto jest niewrażliwe na działanie promieni słonecznych (promieniowania UV) – wadą tkanin wykonanych z czystego poliestru jest podatność na elektryzowanie się i brak odporności na wysokie temperatury (poliester uplastycznia się już w temperaturze 280°C).

Oczywiście nie są to wszystkie rodzaje tkanin, które są użyteczne przy szyciu odzieży roboczej i ochronnej. Stosowane są też materiały, w których składzie znajdują się włókna poliamidowe, akrylowe czy celulozowe.

Jaką odzież roboczą warto szyć z materiałów syntetycznych?

Włókna syntetyczne są odporniejsze na uszkodzenia od naturalnych. Dlatego tkanina jest tym trwalsza, im więcej jest w niej sztucznych składników. Nie oznacza to jednak, że można całkowicie wyeliminować surowce naturalne. Powody wyjaśnia specjalistka z internetowej hurtowni tkanin Vistyl: – Faktem jest, że tkaniny naturalne są mniej odporne na uszkodzenia mechaniczne, mniej trwałe, bardziej podatne na deformacje. Jednocześnie zapewniają większy komfort użytkowania, są bardziej przewiewne, mają dobre właściwości termoizolacyjne. Doskonale nadają się na ubrania wykorzystywane w wysokich i niskich temperaturach: nie topią się i nie sztywnieją, zachowując niezmienione właściwości fizyczne bez względu na temperaturę otoczenia. Bawełna nie elektryzuje się, dlatego można z niej wytwarzać odzież antyelektrostatyczną. Do tego celu zdecydowanie nie nadają się natomiast tkaniny z czystego poliestru. Nie sprawdza się jako materiał na odzież roboczą, która jest przeznaczona do pracy w plenerze w ciepłe i słoneczne dni, w pomieszczeniach klimatyzowanych lub ogrzewanych gorącym powietrzem.

Z wymienionych powodów tkaniny z czystego poliestru mają ograniczone zastosowania przy szyciu odzieży roboczej. Aby wykorzystać cenne właściwości włókna poliestrowego, a jednocześnie zneutralizować jego wady, powstały mieszanki bawełniano-poliestrowe i poliestrowo-bawełniane. Łączą one największe zalety bawełny i poliestru. Natomiast materiały ze stuprocentowego poliestru świetnie nadają się na wzmocnienia odzieży, na naszywki chroniące miejsca szczególnie narażone na przecieranie (kolana, łokcie) oraz do wykańczania brzegów ubrań w celu zabezpieczenia ich przed strzępieniem się i przecieraniem.